15.10.2017
Συνεντεύξεις Από Δημήτρης Χρυσικόπουλος

Δριμεία κριτική στη συνολική πολιτική που το υπουργείο Παιδείας ακολουθεί τα τελευταία χρόνια ασκεί ο βουλευτής Επικρατείας της ΝΔ, πρώην πρύτανης του ΕΚΠΑ και αναπληρωτής τομεάρχης Οικονομίας του κόμματος Θεόδωρος Φορτσάκης.

Παράλληλα, τονίζει ότι οι προβλέψεις της κυβέρνησης για «επενδυτικό τσουνάμι» στην Ελλάδα απλώς δεν υφίστανται.

Κατ’ αρχάς θα ήθελα να μιλήσουμε για τη συνολική πολιτική του υπουργείου Παιδείας. Πώς την κρίνετε έως τώρα;

Η πολιτική του υπουργείου πλήττει τους θεμελιώδεις άξονες της εκπαίδευσής μας. Στρέφεται ενάντια στη γλώσσα μας, περιορίζοντας τη διδασκαλία της ελληνικής γραμματείας, π.χ. με την κατάργηση του «Επιτάφιου». Προσβάλλει την Ιστορία μας με την αφαίρεση σπουδαίων κεφαλαίων, όπως της γενοκτονίας των Ποντίων. Υποτιμά τα εθνικά σύμβολά μας, όπως τη σημαία μας, την οποία φέρει πλέον στα σχολεία ο «τυχερός» της κλήρωσης. Αδιαφορεί για την επικρατούσα στην Ελλάδα θρησκεία, υποτιμώντας το μάθημα των Θρησκευτικών. Όλα αυτά λαμβάνουν συστηματικά χώρα στο πλαίσιο ενός ιδεοληπτικού σχεδίου αφανισμού της εθνικής ταυτότητάς μας. Ενθαρρύνεται επίσης η αποχαύνωση των νέων μέσω μιας πολεμικής κατά της αριστείας, που αποθεώνει την ήσσονα προσπάθεια.

Ειδικά όσον αφορά την ανώτατη εκπαίδευση, ποια είναι η άποψή σας σχετικά με τις νομοθετικές πρωτοβουλίες που έχει έως σήμερα λάβει η ηγεσία του υπουργείου;

Σειρά νομοθετικών ρυθμίσεων του υπουργείου επανέφεραν σοβαρές παθογένειες του παρελθόντος. Οι εκλογές των οργάνων διοίκησης των ιδρυμάτων έγιναν και πάλι βορά των κομματικών συμφερόντων. Το κακώς νοούμενο ακαδημαϊκό άσυλο επανήλθε, όπου, αντί των ιδεών, προστατεύονται οι βίαιες μειοψηφίες. Το αυτοδιοίκητο ποδοπατήθηκε, καθώς το πανεπιστήμιο στερείται της δυνατότητας λήψης βασικών αποφάσεων, όπως για τη λειτουργία μεταπτυχιακών προγραμμάτων. Οι δεσμοί των ιδρυμάτων με την οικονομία αποκόπηκαν. Όλα αυτά προκαλούν μεγάλη θλίψη.

Όλες οι κυβερνήσεις υποστηρίζουν ότι η εκπαίδευση αποτελεί μοχλό για την ανάπτυξη της χώρας, ωστόσο καμία δεν δείχνει διατεθειμένη να επενδύσει χρόνο και χρήμα στον τομέα αυτόν. Γιατί;

Η σημασία της εκπαίδευσης είναι καταλυτική, ιδίως στη διαμόρφωση του κατάλληλου ανθρώπινου δυναμικού, που όχι μόνο διαθέτει την αναγκαία εξειδίκευση αλλά μπορεί να προσαρμόζεται στις διαρκώς μεταβαλλόμενες ανάγκες της αγοράς εργασίας. Μόνο έτσι λειτουργεί αδιάκοπα ως μοχλός ανάπτυξης. Παρά την αυξημένη σημασία της παιδείας, λοιπόν, οι δαπάνες για την παιδεία στη χώρα μας είναι μειωμένες. Είναι βέβαιο ότι χρειάζεται να διατεθούν επιπλέον πόροι. Αναγκαία είναι όμως και μια σειρά διαρθρωτικών αλλαγών χωρίς κόστος, όπως το να μπει μια τάξη στα πανεπιστήμια ή να ενισχύσουμε την αυτονομία των σχολείων μας.

Όσον αφορά το ζήτημα της πρόσβασης στην ανώτατη εκπαίδευση, ποια είναι η άποψή σας;

Το σύστημα εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση είναι αποτυχημένο. Εκμηδενίζει το λύκειο ως εκπαιδευτική βαθμίδα, καθώς οι μαθητές αφοσιώνονται στα φροντιστηριακά μαθήματα. Ωθεί στην καταστροφική για την κριτική σκέψη αποστήθιση. Δεν βρίσκει λύση στο πρόβλημα των εξαιρετικά χαμηλών επιδόσεων πολλών υποψηφίων. Οι τελευταίοι συχνά δεν σπουδάζουν αυτό που πραγματικά θέλουν. Πρώτο άξονα της αναγκαίας αλλαγής αποτελεί η ενίσχυση της επαγγελματικής εκπαίδευσης, ώστε περίπου το 50% των μαθητών να κατευθύνεται σε αυτήν, κατά τις ευρωπαϊκές πρακτικές. Δεύτερο άξονα αποτελεί η θεσμοθέτηση Εθνικού Απολυτηρίου, με τα πανεπιστήμια να έχουν κι αυτά λόγο στην επιλογή των εισακτέων.

Στην κοινωνία της γνώσης και της διά βίου εκπαίδευσης ποια είναι η θέση της Ελλάδας σήμερα;

Η ψηφιακή επανάσταση και η εξέλιξη της ρομποτικής δεν επιτρέπουν σήμερα τη σκιαγράφηση του επαγγελματικού τοπίου σε ορίζοντα δεκαπενταετίας. Η μεγάλη συρρίκνωση του δυναμικού επαγγελμάτων είναι αναμενόμενη. Η αξία της γνώσης και της διά βίου μάθησης, λοιπόν, διαρκώς αναβαθμίζεται. Η Ελλάδα όμως βρίσκεται ακόμη στο παρελθόν. Στα πανεπιστήμια επιβάλλεται η δημιουργία δύο κύκλων σπουδών, ενός γενικού για παροχή βασικών γνώσεων και ενός ειδικού για παροχή εξειδίκευσης. Στη διά βίου μάθηση απαιτείται η ολική αναδιάρθρωση του συστήματος. Σε κάθε περίπτωση, η επιχείρηση πρέπει να καταστεί μέρος του εκπαιδευτικού μας συστήματος, κατά το πρότυπο της Γερμανίας.

Ως αναπληρωτής τομεάρχης Οικονομικών της ΝΔ, πώς κρίνετε τις δηλώσεις υπουργών, αλλά και του πρωθυπουργού, περί «επενδυτικού τσουνάμι» στην Ελλάδα;

Το «επενδυτικό τσουνάμι» στην Ελλάδα, δυστυχώς, δεν υφίσταται. Πολλές επενδύσεις μάλιστα ήδη μεταναστεύουν σε γειτονικές χώρες, αναζητώντας καλύτερες συνθήκες. Η κυβέρνηση εξακολουθεί όμως να επιδεικνύει μια πρωτοφανή εχθρότητα απέναντί τους, όπως καταδεικνύεται ιδίως από τα όσα λαμβάνουν χώρα στο Ελληνικό και στα μεταλλεία της Χαλκιδικής. Οι επενδυτές διαμαρτύρονται για χρονοβόρες διαδικασίες και για μη σεβασμό των δικαστικών αποφάσεων. Αυτονόητο είναι ότι το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο στην Ελλάδα πρέπει να τηρείται. Η προστασία του περιβάλλοντός μας και των αρχαιοτήτων μας προέχει. Όλα αυτά όμως πρέπει να λαμβάνουν χώρα στο πλαίσιο των συμφωνηθέντων με τον εκάστοτε επενδυτή.

Ποιες θεωρείτε ότι είναι οι προϋποθέσεις για το επενδυτικό «σοκ» που ο πρόεδρος της ΝΔ περιέγραψε για να ανακάμψει η οικονομία της χώρας;

Η ΝΔ έχει εμπεριστατωμένο σχέδιο με στόχο την άμεση πραγματοποίηση επενδύσεων ύψους 80 με 100 δισ. ευρώ. Πρώτον, επιβάλλεται η πολιτική αλλαγή. Οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ δεν εμπνέουν πλέον καμία εμπιστοσύνη. Δεύτερον, απαιτείται μείωση της φορολογίας και των ασφαλιστικών εισφορών. Οι εξοντωτικές επιβαρύνσεις διώχνουν, αντί να ελκύουν, επενδύσεις. Τρίτον, χρειάζεται να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα της έλλειψης ρευστότητας στην αγορά. Μόνο έτσι θα υπάρξει «καύσιμο» για επενδύσεις. Τέταρτον, οφείλουμε να υιοθετήσουμε ένα ευνοϊκό καθεστώς για τις αδειοδοτήσεις και έναν ξεκάθαρο χωροταξικό σχεδιασμό.

Τέλος, θα ήθελα τη θέση σας σχετικά με το νομοσχέδιο περί ταυτότητας φύλου. Γιατί η ΝΔ αρνήθηκε να το ψηφίσει;

Ο νόμος για την ταυτότητα του φύλου είναι ορθός μόνο στην κεντρική ιδέα του. Αυτή είναι η προσαρμογή της διαδικασίας διόρθωσης του φύλου στα κελεύσματα του Δικαστηρίου των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Κατά τα άλλα, όμως, πάσχει σοβαρά. Δεν διασφαλίζεται η διαπίστωση της γνήσιας βούλησης του ενδιαφερομένου. Ιδίως για το ευαίσθητο ζήτημα της ηλικίας, η πρόβλεψη για τους 15χρονους είναι εσφαλμένη. Αυτοί δεν διαθέτουν την απαιτούμενη ωριμότητα για μια τόσο σημαντική απόφαση. Κατά τη γνώμη μου, θα έπρεπε, μεταξύ άλλων, να προβλέπεται ως μέρος της διαδικασίας ψυχοδιαγνωστική εξέταση, καθώς και να αποδεικνύει ο ενδιαφερόμενος τη δέουσα εξωτερίκευση της βούλησής του, κατά το πρότυπο της γαλλικής νομοθεσίας.